Spektakl zrealizowany w konwencji teatru przedmiotu, określany jako „znakomity teatr wyobraźni”. Dwaj bracia opowiadają stare polskie legendy, wykorzystując przy tym przedmioty codziennego użytku znalezione w izbie. Drewniane kubki, łyżki, widelce, grabie i kolorowe deski ożywają, stając się niezwykłymi bohaterami malowniczych opowieści. Na spektakl składają się historie o smoku wawelskim, o Piaście i Popielu oraz o kwiecie paproci. Między poszczególnymi legendami bracia rozmawiają ze sobą, używając wyłącznie staropolskich przysłów i stylizowanych powiedzeń.